จ้างแม่บ้านคุณภาพ รายวัน แม่บ้านอนอนไลน์ ที่บ้าน คอนโด ออฟฟิศ ผ่านการจองออนไลน์

โรคสะสมของ หรือ Hoarding Disorder เมื่อการ “ทิ้งของ” กลายเป็นเรื่องยากกว่าที่คิด

14 October 2025

เคยไหมคะ เวลาจะทิ้งของชิ้นนึงดันรู้สึกเสียดายมาก ทั้งที่ไม่ได้ใช้มานานหลายปี? ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้าเก่าๆ หนังสือกองดองกองโต หรือกล่องกระดาษที่คิดไปว่า “อาจจะได้ใช้ในอนาคต” หลายครั้งสิ่งเหล่านี้สะสมจนกลายเป็น “ภูเขาของ(ไม่ได้)ใช้” ในบ้านโดยไม่รู้ตัว บางทีอาจไม่ใช่แค่เสียดาย แต่มันอาจเป็นภาวะทางจิตใจที่เรียกว่า Hoarding Disorder หรือ โรคสะสมของ ที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตและสุขภาพใจโดยตรงเลยก็ได้นะ วันนี้ bluuu จะพาไปทำความรู้จักกับอาการ Hoarding Disorder หรือ โรคสะสมของ เพื่อหาวิธีดูแลบ้านและจิตใจของเรากันค่ะ🩵 ทำความรู้จักกับ Hoarding Disorder Hoarding Disorder คือภาวะที่บุคคลมี ความยากลำบากในการทิ้งสิ่งของ ไม่ว่าจะมีคุณค่าหรือไม่ก็ตาม เพราะรู้สึกผูกพันหรือกลัวว่าจะ “ต้องใช้ในอนาคต” ผู้ที่มีภาวะนี้มักรู้ตัวว่าบ้านรก แต่ก็รู้สึกเครียดหรือเจ็บปวดหากต้องทิ้งของ จนของเริ่มกองเต็มพื้นที่ใช้สอย ทำให้เกิดปัญหาสุขอนามัย เพราะยากต่อการเก็บกวาด หรือบางท่านอาจกระทบไปถึงความสัมพันธ์กับคนรอบข้างเลยทีเดียว โรคนี้ “ไม่เกิดขึ้นฉับพลัน” แต่ค่อยๆ พัฒนาเป็นพฤติกรรมสะสมของตลอดหลายปี พฤติกรรมสะสมของมักเริ่มต้นได้ตั้งแต่ช่วง วัยรุ่นตอนปลายไปจนถึงวัยผู้ใหญ่ตอนต้น แต่ในระยะเริ่มแรกมักยังไม่รุนแรง หรือยังไม่ถึงขั้นส่งผลกระทบต่อชีวิตประจำวันโดยตรง อย่างไรก็ตาม งานวิจัยหลายชิ้นพบว่า ผู้ป่วยส่วนใหญ่ที่มาพบแพทย์มักอยู่ในช่วงอายุ 40–60 ปี ซึ่งสอดคล้องกับช่วง วัยผู้ใหญ่ตอนกลาง ที่อาการจะเริ่มชัดเจนและส่งผลต่อชีวิตจริง เพราะสิ่งของที่สะสมไว้ตลอดหลายปีเริ่ม “กองพอก” จนยากจะจัดการหรือควบคุมได้ ทำไม “โรคสะสมของ” จึงมักชัดเจนขึ้นในวัยกลางคน เมื่อเข้าสู่วัย 40 ปีขึ้นไป ชีวิตของหลายคนเริ่มผ่านประสบการณ์หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นการทำงาน การดูแลครอบครัว การสูญเสีย หรือแม้แต่การเปลี่ยนแปลงทางร่างกายและฮอร์โมน สิ่งเหล่านี้ล้วนส่งผลต่อใจมากกว่าที่คิด หลายคนในวัยนี้เริ่มรู้สึกว่า ของบางชิ้นแทนความทรงจำ เช่น เสื้อผ้าของลูกวัยเด็กน้อย ของขวัญจากเพื่อนสนิทวัยมหาลัย หรือของสะสมที่เคยอินในช่วงชีวิตหนึ่ง บางท่านอาจไม่กล้าทิ้งแม้แต่ขวดแชมพูน้องหมาที่ใช้หมดแล้ว เพราะมองว่าการทิ้งสิ่งเหล่านี้ไม่ใช่แค่ “ทิ้งของ” แต่เป็นเหมือนการ “ทิ้งความทรงจำ” เพราะเกิดการผูกพันกับสิ่งของโดยไม่รู้ตัว ในอีกมุมหนึ่ง วัยผู้ใหญ่ตอนกลางมักเป็นช่วงที่ พื้นที่ในบ้านและอิสรภาพในการจัดการสิ่งของมากขึ้น บ้านเป็นของตัวเอง ห้องเยอะขึ้น ของจึงสะสมโดยไม่รู้ตัว จากเดิมที่เก็บเพราะ “อาจได้ใช้” ก็กลายเป็น “ไม่กล้าทิ้ง” และสุดท้ายก็ไม่รู้จะเริ่มตรงไหนก่อนปัจจัยเหล่านี้ทำให้ Hoarding Disorder ค่อยๆพัฒนาจนกระทั่งของสะสมกลายเป็นภูเขาในบ้าน และเริ่มรบกวนชีวิตประจำวัน เช่น เดินไม่สะดวก พื้นที่ใช้สอยลดลง หรือรู้สึกเครียดทุกครั้งที่มองเห็นความรก อาการและสาเหตุของ Hoarding Disorder ผู้ที่มีภาวะ Hoarding Disorder (โรคสะสมของ) มักมีพฤติกรรมและความรู้สึกที่แตกต่างจากการ “เก็บของทั่วไป” อย่างชัดเจน เช่น เก็บของทุกอย่างไว้ เพราะเชื่อว่า “อาจจำเป็นในภายหลัง” แม้ของนั้นจะเสียหรือใช้ไม่ได้แล้ว รู้สึกผิด วิตกกังวล หรือเจ็บปวดเมื่อต้อง “ทิ้งของ” ของสะสมเริ่มล้นพื้นที่บ้าน เช่น ทางเดิน หรือแม้แต่เตียงนอน หลีกเลี่ยงการให้คนอื่นมาเยี่ยมบ้าน เพราะรู้สึกอายหรือไม่อยากให้เห็นความรก รู้ตัวว่าบ้านรก แต่ก็รู้สึก “ไม่สามารถจัดการได้” อาการเหล่านี้มักค่อยๆพัฒนาอย่างช้าๆจากนิสัยสะสมของทั่วไป จนกลายเป็นภาวะที่ส่งผลต่อการใช้ชีวิตจริง สาเหตุที่อาจเกี่ยวข้อง ภาวะ โรคสะสมของ มักเกิดจากหลายปัจจัยร่วมกัน ทั้งด้านอารมณ์ ประสบการณ์ชีวิต และการทำงานของสมอง เช่น ภาวะวิตกกังวลหรือซึมเศร้า ที่ทำให้รู้สึกไม่มั่นคง จึงเก็บของไว้เพื่อความสบายใจ ประสบการณ์สูญเสียหรือขาดแคลนในอดีต เช่น เคยผ่านช่วงยากจน หรือสูญเสียคนรัก ทำให้กลัว “การสูญเสียซ้ำ” ความผูกพันทางอารมณ์กับสิ่งของ เช่น ของที่ระลึกจากคนสำคัญ หรือสิ่งของที่แทนช่วงชีวิตในอดีต ปัญหาด้านการตัดสินใจและการจัดลำดับความสำคัญ ทำให้รู้สึกว่า “ทุกอย่างสำคัญหมด” จนไม่รู้จะเริ่มทิ้งอะไรนั่นเอง แนวทางแก้ปัญหาและการดูแลหัวใจตัวเอง เมื่อรู้ตัวว่าการ “ทิ้งของ” กลายเป็นเรื่องยากกว่าที่ควร สิ่งสำคัญคือไม่ต้องโทษตัวเอง แต่ค่อยๆเรียนรู้ที่จะจัดการอย่างเข้าใจตัวเองมากขึ้น เริ่มจากการตระหนักรู้ ยอมรับว่าพื้นที่ที่รกและของที่สะสมไว้มากเกินไป อาจส่งผลต่อสุขภาพใจ ความเครียด และคุณภาพชีวิตโดยรวม การยอมรับคือก้าวแรกของการเปลี่ยนแปลงค่ะ จัดการทีละน้อย ไม่จำเป็นต้องเคลียร์ทั้งบ้านในวันเดียว เริ่มจากมุมเล็กๆก่อน เช่น โต๊ะทำงาน ลิ้นชัก หรือชั้นหนังสือ เพียงแค่เริ่มลงมือ “ทิ้งของบางชิ้นได้” ก็ถือว่าเก่งมากแล้ว ใช้หลัก “Keep-Donate-Toss” (เก็บ-บริจาค-ทิ้ง) แบ่งของออกเป็นสามประเภท สิ่งที่จำเป็นต้องเก็บไว้, สิ่งที่ยังมีประโยชน์กับผู้อื่น และสิ่งที่หมดอายุหรือพังแล้ว วิธีนี้ช่วยให้การตัดสินใจง่ายขึ้นและลดความรู้สึกผิดเวลา “ต้องทิ้ง” ขอความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญ หากรู้สึกเครียด วิตกกังวล หรือจัดการไม่ได้จริงๆ การปรึกษานักจิตวิทยาหรือจิตแพทย์ไม่ใช่เรื่องน่ากลัวเลย ตรงกันข้าม นี่คือการดูแลจิตใจอย่างตรงจุด และช่วยให้เราเข้าใจรากของพฤติกรรมสะสมของได้ชัดเจนขึ้น เปลี่ยน “การทิ้งของ” ให้กลายเป็นการเยียวยาใจ การจัดบ้านไม่ใช่แค่เรื่องของความสะอาดหรือความสวยงามเท่านั้นแต่คือ “การเคลียร์พื้นที่ในใจ” ไปพร้อมกับการจัดระเบียบชีวิตของเราเอง เมื่อเราเริ่มเรียนรู้ที่จะ “ทิ้งของ” ที่ไม่จำเป็นได้ทีละเล็กแล้ว เราก็กำลัง “ปล่อยวาง” ความทรงจำ ความผูกพัน และความรู้สึกที่แบกไว้โดยไม่รู้ตัวเช่นกัน บ้านที่โล่งขึ้น ไม่เพียงช่วยให้หายใจสะดวกขึ้น แต่ยังช่วยให้จิตใจเบาขึ้นด้วยนะคะ ขอบคุณที่อยู่กับบทความนี้จนจบเลยนะคะ แค่คุณเข้ามาอ่านเพื่อเข้าใจตัวเองมากขึ้น ก็เก่งมากแล้วค่ะ bluuu ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังเริ่มดูแลทั้งบ้านและหัวใจของตัวเองนะคะ และถ้าอยากมีบ้านที่สะอาด น่าอยู่ โดยไม่ต้องเหนื่อยคนเดียวลองใช้บริการ แม่บ้านออนไลน์ ผู้ช่วยที่พร้อมดูแลบ้านของคุณให้สะอาด เพราะ “บ้าน” คือพื้นที่ที่เยียวยาใจของเราได้จริงๆ 🏡🤍 เกี่ยวกับผู้เขียน Phantira O.

Bluuu ช่วยให้คุณจองแม่บ้านคุณภาพดีได้ออนไลน์ในราคาสมเหตุสมผล Bluuu lets you book high quality maids online at a reasonable price

ค้นหาแม่บ้านออนไลน์ รายวัน รายสัปดาห์

คุณภาพสูงสุดสำหรับทำความสะอาดบ้านและออฟฟิศ

ให้บริการไปแล้วมากกว่า 50,000 ครั้ง

ตรวจประวัติอาชญากรรม

ผ่านการอบรมคุณภาพ

แม่บ้านมีประสบการณ์

มีส่วนลดสูงสุด 18%

พื้นที่กรุงเทพและปริมณฑล

มีทีมงานบริการลูกค้า

แม่บ้านออนไลน์ รายวัน รายสัปดาห์

แม่บ้านอันดับสูงสุด

รีวิวจากคุณลูกค้า

ค่าบริการ

ครั้งเดียว

แพ็กเกจ

ระบบคัดกรองแม่บ้านที่เข้มงวด

ระบบการฝึกอบรมที่เข้มข้น

ผู้นำด้านเทคโนโลยี

1

2

3

4

เปลี่ยนกำหนดการนัดหมาย

ยกเลิกการนัดหมาย

1

2

Recommended Articles

บทความบล็อก

นิสัยน้องหมา สายพันธุ์ยอดนิยมคนไทย - พันธุ์ไหนเหมาะกับเรา!?

ให้ลูกฝึกทำงานบ้าน ช่วยเพิ่มพัฒนาการได้มากกว่าที่คิด